PIET PEERE
Behaagziek of modieus kan je de werken van Piet Peere niet noemen en toch ligt het in hun aard om dikwijls en lang bekeken te worden. Piet Peere is een subliem virtuoos tekenaar, een zeldzaam ras. Rasechte tekenaars blijven altijd figuratief en gelijk hebben ze. Hij heeft de technische en artistieke vrijheid om figuratief werk volledig naar zijn hand te zetten, desgewenst te vervormen naar believen en toch iedereen te verbluffen met de kracht en de monumentaliteit van zijn werken. . Het is alsof zijn virtuositeit in het schilderen geen limieten kan verdragen: zowel in de uitbeelding van het lichaam, het formaat van zijn doeken en zijn manier van schilderen. Piet Peeres talent en metier dwingen hem ertoe zijn eigen virtuositeit meedogenloos te vervormen en uit te wissen. In zijn schilderijen regeren deconstructie en verwringing. Lelijkheid tot waarmerk van een persoonlijke stijl maken en het vermijden van klassiek bevallige schoonheid geldt voor Peere als een existentieel en tegendraads spel dat het drama van onze beschaving een gepaste vorm moet geven. Lucian Freud achterna. Want het zijn indrukwekkende schilderijen die hij maakt. Ondanks het grote formaat van zijn doeken blijken zijn figuren ervoor nog te groot te zijn en moeten zij zitten of liggen om op het doek te kunnen. Zij staan met een primitieve brutaliteit en kracht u aan te kijken. En zo zijn ze ook geschilderd: met een overdaad aan pasteuse verf en klonters, in felle intense kleuren en strepen, fors geborsteld in ruwe en brede toetsen. Maar wel raak en indringend geschilderd. Geschilderd om het plezier van het schilderen, zonder enige terughoudendheid en met volle overgave, wars van welke trendsetting of kunstbeweging dan ook. ‘Ik ben na al die jaren tot het inzicht gekomen dat alleen wat “ontstaat” in mijn werk mij nog kan boeien. Wat “ontstaat” houdt altijd een verrassing of een vervreemding in. Dat noem ik beeldende intelligentie of het goddelijke. Het metier mag enkel een medium zijn om het scheppende te vertalen. Ik weet dat wat onbezonnen “ontstaan” is, het juiste is. Daar kan nauwelijks aan gesleuteld worden. Door me meer en meer in de spiritualiteit te verdiepen en de eenheid te zoeken met het Al, zullen de rede en het denken verminderen en plaats ruimen voor het voelen. Voorts is niets toevallig’ P.P.