LUCEBERT

Een goede kleurvlek is het mooiste wat er is. Lucebert

Ik schilder alles wat me voor de geest komt: ik schilder en teken van alles op alles…ik heb dus geen voorkeur voor dikke of dunne schilderijen, ik heb geen voorkeur voor bepaalde paletten: vandaag ga ik op in het bruin van de bomen, morgen verdrink ik lachend in het blauw van de dauw. Lucebert

Lucebert was een ‘dubbeltalent’: van kinds af aan schreef en tekende hij. Tekenen heeft hij altijd gedaan, maar schilderen kwam later. Na het einde van de oorlog kregen zijn creatieve bezigheden, het schrijven en tekenen, een existentiële kwaliteit. Samen met enkele andere jonge Nederlandse dichters, zoals Gerrit Kouwenaar en Remco Campert, sluit hij zich aan bij de pas opgerichte internationale Cobra-groep: in de eerste plaats als dichter, pas later als schilder. Cobra wilde met kunstexperimenten het denken spontaan tot uitdrukking laten komen, zonder welke rationele controle dan ook. Hun doel was om te ontsnappen aan de heerschappij van het verstand, dat nooit iets anders was dan gericht te zijn op de heerschappij over het leven. Dus geen rechte lijnen, hoeken of perspectief in hun werk. Zo heeft hij altijd geschilderd en gedichten geschreven.

Luceberts beeldend werk vormde echter nooit een illustratie bij zijn poëzie en die was op haar beurt evenmin in staat een verhelderend licht te werpen op zijn schilderijen.