ALAIN COOL

Alain Cool (1954) maakt deze vormen handmatig: vertrekkend van een metaalband waarmee hij eerst een aantal cirkels maakt als de meridianen van de bol, vlecht en plooit hij dit materiaal verder tot de bol gevormd is, zonder de banden ergens vast te lassen op een punt of ergens vast te schroeven. Het kunst om de rechte banden te vervormen tot een ronde bolvorm is verrassend en het netwerk van vervlochten stukken metaalband op het boloppervlak levert een intrigerende compositie op. Het anorganisch roestvrij staal wordt organisch: de cerebrale rechte lijn wordt een sensuele kromme.  De bol is hol, er zijn veelhoekige gaten in het oppervlak, maar dat maakt het werk juist transparant, licht, luchtig, teder en kwetsbaar.

Zoals bij alle geometrisch sculpturen speelt het licht ook hier een essentiële rol. Eerst en vooral het materiaal: de glanzende inox-banden weerkaatsen het licht in alle richtingen, maar door de openingen in het oppervlak kan ook het licht binnenin vallen en zien we een lichtspel, zowel binnen als buiten de bol en iedere keer wanneer de kijker zich verplaatst, verandert al dat licht als een doorzichtige, feeëriek glinsterende lichtbal.

Alain Cool maakt dergelijke ‘bubbles’ met verschillende materialen: inox, koper en ijzer en hij maakt ze ook in alle groottes. De manier waarop deze bubbles gemonteerd worden op een dunne ijzeren staaf, soms alleen, soms in groep, doet  denken aan metalen bloemen: de sublimatie van een oer-organisch beeld naar een fragiele abstracte geometrische vorm, die een weldadige wereld oproept van rust, poëzie, bezinning en behagen.