KOEN VAN DEN BROEK

Samen met Luc Tuymans was Koen Van Den Broek een van de eersten die 20 jaar geleden terug begon figuratief te schilderen, met doek,  verf en borstel en daarmee internationaal succes had. Hij bereidde daarmee de weg voor een ganse nieuwe  generatie jonge schilders die terug figuratief begonnen te werken.

Het werk van Van Den Broek kenmerkt zich thematisch in eerste instantie door de manier waarop hij het urbane en her rurale (in hoofdzaak Amerikaanse en Aziatische) landschap behandelt, en door dit steeds meer te laten vertrekken vanuit een abstracte beeldtaal.

Koen van den Broek onderzoekt in zijn schilderijen de menselijke ervaring van de omgeving. Zijn schilderijen zijn herkenbaar: het zijn beschrijvingen van het landschap, de stedelijke architectuur, constructies of details ervan. De thematiek rond grenzen staat centraal, enerzijds in het onderzoek dat hij voert naar de grenzen van het schilderij als vlak, anderzijds in zijn herhaaldelijk teruggrijpen naar grensmotieven: oevers, bosranden, hoeken van gebouwen of straten.

Koen Van Den Broek interesseert zich hoofdzakelijk voor het beeld en de structuur van het beeld zelf en is minder bezig met de verftoets of het overbrengen van een boodschap. De reden hiervoor is zijn fotografisch startpunt, waardoor de wereld wordt gezien als door één lens. Van Den Broeks hoofdvraag is hier: hoe het fotografische oog te vertalen in een beeld. Het gebruik van fotografie heeft gevolgen voor de compositie. Koen van den Broek zoekt inspiratie in ‘het onderweg’ zijn. Talloze reizen voeden zijn werk. Met eigenhandig gefotografeerde snapshots legt de kunstenaar zeer sec en functioneel de basis voor zijn schilderkunst.