PAUL VAN GIJSEGEM

Naast een actieve muzikale loopbaan als jazz-bassist, schildert en beeldhouwt Paul Van Gysegem met klei, brons, cortenstaal, lood, ijzerdraad, zeildoek, kettingen, ijzer en hout, vaak recuperatiemateriaal. Hij is uiteindelijk in de eerste plaats een lasser die assemblages maakt. Dikwijls steunen zijn beeldhouwwerken op één punt en is het zoeken naar het zwaartepunt en evenwicht een cruciale opgave in de conceptie van het werk, maar die opstelling geeft het werk ook een lichtheid alsof het zweeft in de ruimte.

Oorlog, angst, verwondingen en dood, die hij zelf meemaakte toen hij jong was, zijn thema’s die dikwijls terugkeren. Verweerd, kapot, gesmolten, oud en verbrand recuperatiemateriaal zijn voor hem  geschikt om de verwoestingen van een oorlog in een assemblage weer te geven: hard, ruw, scherp en agressief zoals een oorlog kan zijn. De haakse vorm van dit beeldhouwwerk verhoogt nog meer het agressieve karakter ervan.

Toch zit er veel esthetiek in zijn werk: parallelle en haakse lijnen geven het werk een elegantie en schoonheid om naar te kijken. De schilderijen van Paul Van Gijsegem zijn tweedimensionale weerspiegelingen van dezelfde beeldtaal die hij in zijn beeldhouwwerken hanteert maar dan in expressieve kleuren en vaak meer geometrisch, waarbij de figuratie helemaal wegvalt.

‘Deze haakse opbouw komt zowel voor in mijn sculpturen als in mijn schilderijen. Ik hanteer vraag en antwoord tot een coherent organisch geheel, tot een verstaanbare taal, waarin schijnbare tegenstellingen een complement worden van elkaar. De stugge en dwarse opbouw van het beeld geven er een bijzondere geladenheid aan, een spanning en kracht, de massa zoekt zijn zwaartekracht. De vormentaal die ik hanteer, staat dicht bij de geest en structuur – de manier van denken – van de muziek die ik speel.  P.V.G.