FELIX ROULIN

Félix Roulin (Dinant, °1931) zegt zelf dat de metaalbewerking in zijn geboortestad - de fameuze “Dinanderies” - aan de oorsprong ligt van zijn liefde voor metaal en dat de rotsen van de Maas zijn vormentaal beinvloed hebben. Het bewerken van koperen platen van enkele mm dik gaf  hem echter niet voldoende vrijheid om de derde dimensie voluit te gebruiken. Daarom ging hij in steen werken en creëerde hij driedimensionele abstracte vormen met koperplaten. Langzaam begonnen figuratieve elementen op te duiken in het abstracte werk. Zijn volgende logische stap was om te werken met brons en zo aan te sluiten bij een  eeuwenoude artisanele traditie. Uiteindelijk vond hij zijn heel eigen en zeer herkenbare stijl : lichamen –bijna exclusief vrouwelijk- geïntegreerd in architecturale elementen die hun oorsprong vinden in de antieke vormentaal : kolommen, poorten, bruggen, …Sculpturen van Félix Roulin zijn, ongeacht hun afmetingen, monumentaal. Door de combinatie van het oeroude brons met hedendaagse materialen als Inox ogen ze heel modern en hebben ze een tijdloze uitstraling. Het technisch vakmanschap van de kunstenaar uit zich in een perfecte afwerking en dwingt daardoor heel wat respect af.

‘De boom heeft de zuil aan de architectuur gegeven, de stam van de boom is van hout en werd voor de zuil in steen veranderd. Deze zuilen zijn “beeldzuilen” geworden zoals de kariatiden van het Erechtheon of de beeldzuilen uit de portalen van de Romaanse of Gotische kathedralen. Op deze dubbele erfenis van boom en mens steun ik me om deze rechtopstaande zuilen en deze kolommen aangekleed met fragmenten van het menselijk lichaam te ontwerpen. Tijdens de evolutie van mijn werk, zijn deze elementen van het menselijk lichaam steeds groter en onafhankelijker geworden van de structuur die hen omsluit, net of ze zich daaruit willen bevrijden.’ F.R.